آسمانِ قایق‌شان خیس شد
دریا صدای کوچک‌شان را خورد
***
- که بود؟
- چه بود؟
مادری از خواب پرید/ پدران تا سینه به آب زدند
دریا، خاموش/ روستا، نگرانْ بِگوش
صدای کوچکان‌شان نمی‌آید.
آنقـــــدر تاریـــــــــــک
که مِه هم راهش را گم کرد
دریا مِه را هم خورد
حالا دیگر، هیچ‌چیز پیدا نیست
- قایق‌شان کو؟؟!!.
- قایق‌شان کو؟؟!!.
- قایق‌شان کو؟؟!!.
- قایق‌شان کو؟؟!!.
- قایق‌شان کو؟؟!!.
- قایق‌شان کو؟؟!!.
- قایق‌شان کو؟؟!!.
- قایق‌شان کو؟؟!!.
- قایق‌شان کو؟؟!!.
- قایق‌شان کو؟؟!!.
- قایق‌شان کو؟؟!!.
- قایق‌شان کو؟؟!!.
- قایق‌شان کو؟؟!!.
- قایق‌شان کو؟؟!!.
- قایق‌شان کو؟؟!!.
روستا غرق شدنش را ندید/ مردنش را چرا
. مادر، تا زانو، به زمین رفت/ پدر، اشک‌هایش را دریا خورد
بهار ۱۳۹۸
به‌بهانه‌ی فیلم درخت گلابی وحشی: بیلگه جیلان و سینمای ایران
طرح یک پیشنهاد به بهمن کیارستمی: اِکسُدوس
When A Woman Seated beside a Vase of Flowers after 154 years would get tired